اصرار عجیب برای تولید روغن‌موتور ارزان از مواد اولیه گران

خط تولید روغن موتور

با بالارفتن نرخ فروش لوب‌کات به‌عنوان خوراک اصلی تولید روغن پایه در کشور و عدم تخصیص ارز دولتی برای واردات ادتیو و مقاومت سازمان حمایت در مقابل بالا رفتن نرخ مصوب، تولیدکنندگان اصلی روانکار در کشور ، فروش خود را قطره‌چکانی کردند.

به گزارش «اخبار خودرو»، پافشاری سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان برای بالا نرفتن قیمت مصرف‌کننده روی قوطی‌های روغن موتور باعث شده است تولیدکننده‌های این محصول به ترفندهایی همچون معرفی برندهایی با نام و نشان خارجی در کنار تولیدات اصلی خود روی آورند.

«دنیای خودرو» در این شماره به عواملی خواهد پرداخت که باعث شده است شرکت‌های تولیدکننده روانکار، یک‌به‌یک به ترفندهای جدید بازاریابی همچون معرفی برندهای جدید دست بزنند تا بلکه بتوانند از سد بزرگ سازمان حمایت برای گران‌تر فروختن محصولات خود عبور کنند.

خوراک گران برای محصولی ارزان‌

قیمت خوراک اصلی تولید روغن پایه که از پالایشگاه‌های نفت، روانه پالایشگاه‌های تولید روغن می‌شود در طول چندماه گذشته روندی روبه‌رشد را پشت سر گذاشته است.

تولیدکننده‌های روانکار که قیمت‌های خود را بر اساس نرخ قبلی و به نسبت ارزان‌قیمت لوب کات اوایل سال جاری نهایی کرده‌اند و البته هیچ‌گاه تصور خرید افزودنی‌های شیمیایی یا همان ادتیوها را با دلار نیمایی نمی‌کردند،‌ حالا مجبورند لوب کات خود را از پالایشگاه‌ها حداقل با قیمت هر کیلوگرم 3هزار و 700تومان خریداری کنند.

نکته اینجاست که برای تولید هر لیتر روغن پایه گروه یک، ‌باید دو کیلوگرم لوب‌کات مصرف شود و از سوی دیگر به‌دلیل قرار نگرفتن ادتیوهای روغن‌موتور در لیست دریافت‌کنندگان ارز دولتی، ‌این مواد نیز با ارز آزاد به کشور وارد می‌شوند که درنهایت باعث بالارفتن سرسام‌آور هزینه‌های تولید روانکارها در کشور شده است.

حال کافی است با یک حساب سرانگشتی محاسبه کنیم تا مشخص شود برای تولید یک لیتر روغن‌موتور با تکنولوژی قدیمی و بدون نیاز به اضافه‌کردن روغن پایه‌های گروه دو و سه باید حدود 8هزارتومان هزینه کرد.

این جدای از هزینه‌های تولید، ‌خرید ادتیو با ارز آزاد، ‌بسته‌بندی و بازاریابی و فروش است که درنهایت باعث می‌شود تولید روغن موتور در داخل، آن‌هم با قیمت‌هایی که سازمان حمایت برای تولیدکننده‌ها مشخص کرده است، به هیچ عنوان مقرون به‌صرفه نباشد.

سود اصلی در جیب عاملین فروش و دلال‌ها

با تمام این تفاسیر اما این روزها،‌ حال و روز بازار روانکارها برای اهالی این بازار بسیار رضایت‌بخش است. قیمت‌ها در بازار با آنچه سازمان حمایت مصوب کرده و تولیدکننده‌ها مکلف به فروش آن هستند، فاصله دارد و سودهای چندبرابری به‌راحتی به جیب عوامل فروش و دلال‌ها می‌رود.

عدم جذب عاملیت جدید؛ ‌حمایت از مردم یا گران‌فروشان بازار؟

یک ماه پیش سازمان حمایت مصرف‌کننــدگان و تولیدکنندگان در دستورالعملی از چهار شرکت اصلی تولیدکننده روانکار در کشور خواست تا از جذب عاملین جدید آن‌هم به منظور کنترل بازار جلوگیری کنند.

این دستورالعمل اما بیش از آنکه به نفع مصرف‌کننده نهایی تمام شود، تنها سود تعدادی از عوامل فروش صاحب نفوذ شرکت‌ها را بالا برد و بیش از پیش به انحصار بازار دامن زد. شرکت‌هایی که برای روی پا ماندن مجبور به فروش قطره‌چکانی محصولات هستند، ‌درحالی‌که سود اصــلی به جیب عوامل و نمایندگی‌ها رفته و قیمت‌ها هر روز برای مصرف‌کنــنده نهایی بالاتر می‌رود.

گران‌فروشی روغن‌های ایرانی در بازار توسط دلال‌ها باعث شده است شرکت‌های ایرانی برای حفظ حیات خود دست به اقداماتی برای در امان ماندن از پیگیری‌های سازمان حمایت بزنند؛ ترفندهایی همچون ایجاد برندهای جدید خارجی در کنار محصولات سنتی خود،‌ درحالی‌که این محصولات نیز از نظر ترکیب تفاوت چندانی با نمونه‌های قدیمی ندارند و تنها با این هدف ایجاد شده و خواهند شد که سود بازار را به‌جای سرازیر شدن در جیب دلال‌ها به حساب‌های بانکی شرکت‌های تولیدکننده برگردانند.

در این شرایط به‌نظر می‌رسد سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان می‌تواند با برخورد منطقی و علمی با این موضوع هم کنترل بازار را در دست بگیرد و هم از ادامه حیات شرکت‌های تولیدکننده روانکار حمایت کند.

«دنیای خودرو» در شماره‌های بعدی بیشتر به معضل و موانع تامین لوب‌کات مورد نیاز شرکت‌ها و روند افزایش قیمت خوراک اصلی پالایشگاه‌های تولید روغن موتور خواهد پرداخت.

http://donyayekhodro.com/news/224381

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *